Je zit op het randje van je bed en je bereid je voor op een nieuwe (werk)dag. “Vandaag ga ik de hele dag keuzes maken die voor mij goed zijn”. Je voelt je sterk en krachtig en voor het eerst in tijden geloof je erin dat het je gaat lukken. Je krijgt er zelfs een glimlach van op je gezicht.
Vandaag is het mijn dag
In de auto op weg naar je werk, hoor jij je favoriete nummer op de radio en zing je uit volle borst mee. Je voelt je hierdoor onbewust alleen nog maar meer gesterkt in het gevoel dat
“het vandaag jouw dag is”.
Rustig adem halen
Op kantoor open je je mailbox en je krijgt het toch iet wat warm. Oef… dat zijn wel heel veel berichten, wat zou er allemaal gebeurt zijn?
Je leest dat er zieke collega’s zijn, dat er nieuwe dossiers zijn aangenomen en dat het werk verdeeld moet worden.
Okay, even rustig adem halen.
Je voelt de druk van alle binnengekomen berichten en besluit een moment voor jezelf te nemen om te analyseren hoeveel werk dat jij erbij kunt nemen, want je hebt het al enorm druk.
Je beantwoord de mailtjes en met het verzenden van je antwoord voel jij je trots én zenuwachtig tegelijk. Want hoe zouden je collega’s reageren op het feit dat je NIET al het voorgestelde werk aanneemt…
Het zweet breekt je uit...
Even later hoor je een collega zuchten en steunen waarop je haar aankijkt. Ze vertelt dat ze met die extra taken nu omkomt in het werk. Gelijk daarna komt er een collega met een stapel dossiers binnen en loopt rechtstreeks op jou af.
“Welke dossier nam jij nu extra over?”
Je voelt dat de spanning door je lijf raast, je loopt rood aan en met zweet onder je oksels, noem je twee namen op van de negen extra dossiers.
Je collega zegt daarop; en welke nog meer?
En dan blijft het even akelig stil. In je hoofd heb je wel 101 gedachten en je hart klopt inmiddels bijna je lijf uit. Met een zwakke stem zeg je tegen je collega; “Geef er nog maar 2”.
Waarop zij de dossiers op je bureau ploft en het kantoor weer verlaat. En daarmee voel jij hoe de kracht die je vanmorgen bij het opstaan nog voelde, zo je lichaam verlaat.
Je voelt je een zwakkeling, een sukkel een nietsnut...
Wat een K*T dag
Je aandacht kan je bijna niet meer bij je werk houden, want het huilen staat je nader dan het lachen. Je voelt zoveel onmacht, frustratie, verdriet en teleurstelling.
Het is gewoon weer niet gelukt.
Eenmaal in de auto, draai je de radio direct uit bij het horen van een vrolijk nummer. Pfff.. daarvoor ben je nu echt niet in de stemming. Wat een k*tdag..
Verdrietig rijd je naar huis en kom je tot de conclusie dat je opnieuw gefaald hebt. Wéér is het niet gelukt om te doen, wat goed voor jou is.
Thuis op de bank voel je je opgefokt en roep je hardop: “Extra dossiers? Je stopt ze maar waar het licht niet schijnt!!”
Ach man!! Wat had je dat graag willen zeggen, maar je kreeg het je strot niet uit. En nu zit jij daar op de bank, met je goede gedrag, mega teleurgesteld in jezelf. Omdat het je weer niet is gelukt om je te houden aan je eigen afspraken… En dat terwijl jij je vanmorgen, sinds tijden, sterker dan ooit voelde en nu heb je weer gefaald.
“Zal ik het ooit kunnen veranderen?"
Natuurlijk kan ook -jij- veranderen!
Wat moet jij je ongelooflijk kl*te voelen en ik snap dat de moed je volledig in de schoenen zakt. Want je voelde je vanmorgen nog zo sterk en krachtig..
Ik wéét hoe je definitief afscheid kunt nemen van het gevoel van falen, de bijkomende frustratie en onzekerheid. Laat mij je in kort traject van slechts 7 weken begeleiden naar die sterke krachtige vrouw, die jij vanmorgen van binnen voelde én zich niet van haar stuk laat brengen. Ik zie dat zij binnen in je zit en ik laat haar er ZIJN.
Neem contact HIER met mij op voor meer informatie en/of vul het samen sparren-formulier in.
Reactie plaatsen
Reacties