"Nergens voel jij meer de ruimte om 'Nee' te zeggen"
Het is druk op het werk, eigenlijk is dat al een aantal weken het geval. Er zijn steeds weer zieke collega’s, zo ook vandaag weer.
Je bent druk in de weer om de mensen te voorzien van koffie en thee, je zet een gezellig muziekje aan op de achtergrond en ondertussen probeer je nog wat extra sfeer te brengen in de gezamenlijke huiskamer door kerstversiering op te hangen.
Om 11:00u heb je ook de koffie klaar staan om met je collega’s de dag door te nemen, want dan is de meeste zorg geleverd. Tenminste… op papier moet dat het geval zijn.
De praktijk zegt echter anders.
Helaas hebben ook je collega’s het te druk om even langs te komen om de dag verder door te nemen. Nadat je alles hebt opgeruimd en de nodige zorg weer verleend hebt, ben je ondertussen een lijstje aan het maken voor de boodschappen die in huis gehaald moeten worden om voor deze mensen een speciaal Kerstmenu te organiseren. Uiteraard mogen de kosten hiervan niet te hoog zijn en dus ga je,
in je vrije tijd, langs allerlei supermarkten om daar de aanbiedingen te halen.
Inmiddels is het alweer lunchtijd, maar zelf heb je geen tijd om rustig te eten. Jij hangt, met de boterham nog tussen je lippen geklemt, de kerstlampjes in de boom.
Tjah.. dan maar zo ‘lunchen’.
Op dat moment komt je leidinggevende binnen en geeft aan dat er weer een ziekmelding is.
De vraag voel je al aankomen: ‘Kun jij de dienst oplossen?’ En nog voordat jij je boterham hebt doorgeslikt om te antwoorden dat je eigenlijk behoefte hebt aan een dagje vrij, wordt de druk al opgevoerd. Er wordt, met extra gevoel en emoties, van alles bijgehaald en nergens voel jij meer de ruimte om te zeggen: “Nee, ik ga die dienst niet oplossen”.
Dus daar sta je dan met je goede gedrag…
Oververmoeid, op je tenen lopend, geef jij jezelf compleet weg aan de bewoners op het werk, aan je collega’s, aan iedereen die maar hulp nodig heeft in deze drukke tijd.
“Niemand” die de dienst kan oplossen, want ze hebben allang gezien dat jij die dag “vrij bent” en je toch wel komt. Niemand die in deze drukke tijden eens aan jou vraagt hoe het gaat en of je dan wellicht een andere dag vrij wilt zijn. Niemand die…
Thuis loop je gefrustreerd en geïrriteerd rond je hebt geen energie meer om te sporten waar je enorm van baalt. Want door alle stress, spanning en vermoeidheid heb je ook je eetgedrag niet meer onder controle. En als je dan eindelijk op de bank neerploft voor een ‘momentje voor jezelf’ knikker je in slaap..
Gezellig he?! Deze sfeervolle decembermaand…
*** Ik zou het enorm kunnen waarderen als je een reactie achter wilt laten onder dit bericht.
Was er bijvoorbeeld iets dat jou aansprak? Welke gedachten kwamen er tijdens het lezen bij jou op?
Voel je iets van herkenbaarheid? Ik lees jouw reactie graag! ***
Reactie plaatsen
Reacties